بهترین روش برای درک تقسیم بندی و بخش بندی حساب های مورد استفاده در ثبت، نگهداری و گزارش گیری اطلاعات مالی، استفاده از کدینگ استاندارد حسابداری می باشد. در یک تقسیم بندی کلی، حسابهای حسابداری به طبقاتی بنام گروه حساب تقسیم می شوند. البته قابل ذکر است که این گروه بندی ممکن است بسته به سیستم مالی مورد استفاده یا فرآیندهای تعریف شده توسط مدیر فرآیندهای مالی متفاوت باشد. این تقسیم بندی بصورت استاندارد به ترتیب ذیل می باشد:
۱-گروه دارایی های جاری
۲-گروه دارایی های غیرجاری
۳-گروه بدهی های جاری
۴-گروه بدهی های غیرجاری
۵-گروه حقوق صاحبان سهام
۶-گروه فروش و درآمدها
۷-گروه بهای تمام شده کالای فروش رفته
۸-گروه هزینه ها
۹-گروه حسابهای انتظامی و کنترلی
بعد از معرفی تقسیم بندی گروه حساب، هر کدام از آنها به ترتیب به تقسیم بندی جزیی تری به نام حساب کل تقسیم و تشریح می گردد.
دارایی: یکی از اقلام ترازنامه دارایی است، به منابعی که دارای ارزش اقتصادی بوده و طی معاملات و رویدادهای گذشته تحت مالکیت واحد اقتصادی درآمده و انتظار می رود در آینده منافع اقتصادی ایجاد نماید.
دارایی ها معمولا با انگیزه ایجاد ارزش یا افزایش ارزش واحد تجاری خریداری می شود. بعبارتی هدف از تحصیل دارایی ها، ایجاد جریان نقدی (کوتاه مدت یا بلند مدت) می باشد.
به طور کلی دارایی ها از سه دیدگاه مختلف تقسیم می شوند:
- ماهیت فیزیکی: برمبنای موجود بودن فیزیکی دارایی، به دو دسته دارایی های مشهود و نامشهود تقسیم می شوند. دارایی های مشهود دارایی های عینی هستند مانند زمین، ساختمان، موجودی کالا و … و دارایی های نامشهود حقوق مالی و امتیازاتی است که غیرقابل رویت هستند مانند حق الامتیاز، حق مالکیت و …
- قابلیت تبدیل: براساس میزان ساده بودن تبدیل آن به پول نقد به دو دسته دارایی جاری و غیرجاری(ثابت) تقسیم می شوند. دارایی جاری دارایی هایی هستند که طی یک سال(دوره) مالی به وجه نقد تبدیل می شوند یا قابلیت تبدیل به وجه نقد را دارند ولی دارایی های غیرجاری معمولا برای دوره های بیش از یک سال نگهداری می شوند.
- کاربرد: بر اساس استفاده عملیاتی از دارایی در واحد تجاری نیز به دو دسته دارایی عملیاتی و غیرعملیاتی تقسیم می شوند. دارایی هایی که صرفا در مسیر فعالیت اصلی واحد تجاری جهت تولید ارزش مورد استفاده قرار می گیرد، دارایی های عملیاتی و در غیر اینصورت دارایی های غیرعملیاتی هستند.
یکی از مهمترین تقسیم بندی دارایی ها که معمولا در مباحث حسابداری و مالی از آن استفاده می شود، دارایی های جاری و غیر جاری است. ما نیز از همین مهم تبعیت کرده و به تشریح هر کدام از آنها می پردازیم.
۱-گروه دارایی های جاری:
تعریف: یکی از دسته های اصلی حسابها در ترازنامه دارایی های جاری است که ارزش همه دارایی هایی را که می تواند طی یک سال(دوره) مالی به پول نقد تبدیل شود نشان می دهد. به وجوه نقد و سایر دارایی هایی که انتظار می رود درجریان عملیات جاری واحد تجاری ظرف مدت حداکثر یکسال(دوره) مالی تبدیل به وجه نقد شوند، فروخته شوند یا به مصرف رسند، دارایی جاری گفته می شود. دارایی های جاری حساب هایی با ماهیت بدهکار هستند. این نوع دارایی ها عمرکوتاهی دارند و همواره در حال تغییر می باشند مانند وجه نقد، حسابها و اسناد دریافتنی، موجودی مواد، پیش پرداخت ها، تنخواه گردان و … .
اقلام دارایی های جاری به ترتیب سرعت و سهولت نقد شوندگی در ترازنامه منعکس می شوند. با توجه به اینکه مبنای ارائه اطلاعات در مطلب جاری نیز رعایت اصول حسابداری و آشنایی با چارچوب های گزارشگری مالی است، لذا ما نیز از همین ترتیب پیروی نموده و به معرفی اقلام دارایی های جاری به ترتیب سهولت نقد شوندگی می کنیم.