سرمایه‌گذاری چیست؟ سرمایه گذاری به مفهوم عدم استفاده از منابع در زمان حال به امید به دست آوردن منابع با ارزش‌تر در آینده است. به عبارت ساده‌تر سرمایه گذاری به معنی آن است که میزان مشخصی پول در بخشی به کار گرفته شود تا نه‌تنها اصل سرمایه حفظ شود، بلکه سودآوری نیز داشته باشد.
سرمایه گذاری بلندمدت: طبق استاندارد حسابداری شماره ۱۵، سرمایه گذاری بلندمدت به طبقه‌ای از سرمایه‌گذاریها گفته می‌شود که به قصد استفاده مستمر در فعالیتهای واحد تجاری نگهداری شود. یک سرمایه‌گذاری هنگامی به عنوان دارایی غیرجاری طبقه‌بندی می‌شود که قصد نگهداری آن برای مدت طولانی به وضوح قابل اثبات باشد یا توانایی واگذاری آن توسط سرمایه‌گذار مشمول محدودیتهایی باشد.
بعبارت کلی سرمایه گذاری بلندمدت بیان‌کننده‌ی دارایی‌هایی‌ست که یک شرکت قصد دارد آن‌ها را برای مدت زمانی بیش از یک سال(دوره مالی) نگه دارد. این دارایی‌ها می‌توانند شامل اوراق قرضه و سهام دیگر شرکت‌ها، املاک و پول نقدی شوند که برای پروژه یا هدف خاصی کنار گذاشته شده‌اند.سرمایه گذاری بلند مدت به این معناست که شخص باید در ازای سود احتمالی بیشتر، مقداری ریسک را بپذیرد و مدت طولانی تری منتظر بماند. همچنین باید سرمایه ای کافی، برای استفاده بخشی از آن در سرمایه گذاری بلند مدت خود، داشته باشد.
بنابراین سرمایه‌گذاری بلندمدت شامل موارد زیر است:
الف. سرمایه گذاری در واحدهای تجاری فرعی و وابسته یا تسهیلات بلندمدت اعطایی به این واحدها.
ب . سرمایه گذاری هایی که اساس آن جهت حفظ و گسترش فعالیت یا روابط تجاری موجود انجام شده است (سرمایه‌گذاریهای تجاری).
ج. سرمایه‌گذاری هایی را که نمی‌توان واگذار کرد، یا بدون تأثیر عمده برفعالیتهای واحد تجاری قابل واگذاری نیست.
د. سرمایه گذاری هایی که با قصد استفاده مستمر توسط واحد تجاری نگهداری می شود و هدف آن تأمین درآمد و یا رشد سرمایه برای صاحبان سرمایه مورد تجاری است.