در پست های قبلی نسبت به تعریف دارایی های جاری و غیرجاری پرداختیم. چنانچه پست های قبلی را ندیده اید توصیه می کنم ابتدا آنها را مرور کنید. با توجه به ترتیب قرارگیری طبقات در صورت وضعیت مالی، در این پست به تشریح دارایی ثابت مشهود می پردازیم.
دارایی های ثابت مشهود: این نوع دارایی ها به منظور استفاده در تولید یا عرضه کالا و خدمات، اجاره به دیگران یا برای مقاصد اداری نگهداری می شوند و انتظار می رود بیش از یکسال (دوره) مالی مورد استفاده قرارگیرند. به عبارت کلی دارایی های ثابت مشهود، دارایی هایی هستند که، موجودیت عینی داشته یعنی شکل فیزیکی دارند و قابل مشاهده هستند و عملیاتی نیز می باشند. از قبیل زمین، ساختمان، و… .
دارایی های ثابت مشهود به سه دسته تقسیم می شوند:
۱-دارایی های استهلاک پذیر: این نوع دارایی ها دارای عمر اقتصادی معینی بوده و عمر آنها محدود است بنابراین در طی عمر مفید برآوردی خودشان مستهلک خواهند شد مانند ساختمان .
تعریف استهلاک:کاهش تدریجی ارزش دارایی های ثابت در طی سالهای عمر مفید که براثر عواملی چون کهنه شدن، فرسوده شدن، منسوخ شدن و… ایجاد میشود این کاهش تدریجی عمدتا استهلاک نامیده می شود.
۲- دارایی های استهلاک ناپذیر: این دارایی ها عمر نامحدودی دارند ودر اثر استفاده از بین نمی روند. مثل زمین
۳-دارایی های نقصان پذیر: . این دارایی ها بر اثر بهره برداری و استفاده و برداشت تحلیل یافته و تبدیل به موجودی مواد و کالا می شوند مانند معادن و ذخایر طبیعی و جنگلها که در صورتی که جزء دارایی های یک موسسه باشند در طبقه بندی جداگانه ای با سر فصل معادن و ذخایر طبقه بندی می شوند .
